به گزارش ایسنا، میکروسکوپهای نوری رایج به دلیل محدودیتهای طول موج نور مرئی، قادر به مشاهده ساختارهای کوچکتر از 200 نانومتر نیستند.
مشاهده ویروسها که معمولا بین 25 تا 300 نانومتر هستند، بسیار مشکل است.
یکی از راههای مشاهده آنها، اتصال پروتئینهایی با شاخصهای فلورسنت و فعالسازی آنها برای طراحی نقشه از محل این شاخصها در یک تصویر ترکیبی بوده است. این شاخصها میتوانند با عملکرد پروتئینها تداخل پیدا کرده و از این رو بررسی فعالیت آنها را با مشکل مواجه کند.
محققان به اصلاح این شیوه پرداخته و یک طرح شش اسیدآمینه را درون آنزیمی قرار دادند که اچآیوی از آن برای ادغام دیانای خود به ژنوم سلول میزبان استفاده میکند. این طرح بسیار کوتاه بوده و از این رو بر عملکرد آنزیم تاثیر نمیگذارد؛ اما اندازه آن برای پیوند به یک مولکول شاخص فلورسنت کافی است.
آنها از این شیوه برای بررسی دقیقتر ویروس اچآیوی استفاده کردهاند. پیش از این دانشمندان نمیدانستند که آیا مواد ژنتیکی این ویروس در سیتوپلاسم سلول میزبان آزاد شده یا این که در یک محفظه موسوم به کپسید باقی مانده تا به هسته سلول برسد.
محققان با استفاده از این شیوه دریافتند که نظریه دوم صحیح بوده و مواد ژنتیکی اچآیوی تا زمان دستیابی به هسته در کپسید باقی میمانند. این اطلاعات میتواند به ارائه فرصتهایی برای هدف قرار دادن ویروس پیش از ادغام دیانای آن با سلول بپردازد.